Od 30 kwietnia 2018 roku obowiązuje Konstytucja Biznesu, która stanowi zbiór ustaw umożliwiających prowadzenie firmy m.in. bez rejestracji w CEIDG oraz dokonywania składek ZUS. Wprowadzenie przepisów w przedmiotowym zakresie ma na celu ułatwienie sprawdzania pomysłu na biznes i wykonywania czynności na własny rachunek bez konieczności realizacji standardowej, formalnej procedury związanej m.in. z obowiązkiem rejestracji, zgłoszeniem do ZUS czy dodatkowym obciążeniami finansowymi.
W przypadku nieopłacalności działalności czy też innych powodów rezygnacji z jej prowadzenia, znacznie łatwiej się z niej wycofać. Prowadzenie nierejestrowanej działalności wynika wprost z art. 5 ust. 1 ustawy Prawo Przedsiębiorców.
Zgodnie z nim należy łącznie spełnić poniższe warunki:
Zgodnie z art. 5 ust. 3 i 4 ustawy Prawo Przedsiębiorców, przekroczenie wskazanego limitu kwotowego z osiągniętego przychodu w danym miesiącu wiąże się z obowiązkiem zarejestrowania danej działalności nierejestrowanej, jako działalności gospodarczej w CEIDG, w terminie 7 dni od dnia uzyskania przychodu przekraczającego limit. Dana działalność staje się działalnością gospodarczą od dnia, w którym doszło do przekroczenia limitu. Chcąc zachować daną działalność jako działalność nierejestrowaną, warto opracować taki model biznesowy, aby nie przekroczyć w żadnym miesięcy granicy dopuszczalnego przychodu.
Dochody otrzymywane z tytułu umów cywilnoprawnych jak np. umowa o dzieło, umowa zlecenie - nie liczą się do wskazanego limitu, dopóki unika się świadczenia tych samych usług w ramach działalności nierejestrowanej i określonej umowy cywilnoprawnej. Prowadzenie działalności nierejestrowanej wraz z zatrudnieniem w ramach umowy o pracę lub umowy zlecenie, pozostaje korzystnym rozwiązaniem, w związku z możliwością objęcia ubezpieczeniem społecznym/zdrowotnym. Warto jednak dokumentować poniesione koszty w związku z dodatkowymi przychodami generującymi dodatkowy podatek.
Możliwe jest rozpoczęcie prowadzenia działalności nierejestrowanej, spełniającej wymagane warunki, bez konieczności dokonywania zgłoszeń i opłacania składek. Takie działanie to oczywiście preferencja, która pozwala na spore oszczędności, ale wiąże się też z utratą szeregu zabezpieczeń. Zarejestrowanie działalności gospodarczej jest możliwe w każdym momencie, niezależnie od osiąganych przychodów.
Prowadzenie działalności nierejestrowanej zgodnie z opisanymi zasadami nie zwalnia ze wskazywania dochodu w PIT. Podlega on opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych, gdyż stanowi on przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu. Warto rzetelnie dokumentować w takiej sytuacji własne przychody oraz koszty. Przychody z innych źródeł nie generują jednak obowiązku opłacania zaliczek na podatek dochodowy w ciągu roku podatkowego.
Zgodnie z art. 109 ust. 1 ustawy o VAT należy posiadać ewidencję sprzedaży, która będzie stanowić uproszczoną ewidencję sprzedaży za dany dzień. Zgodnie z powołanym artykułem należy ujmować sprzedaż za dany dzień, nie później niż przed dokonaniem sprzedaży w następnym dniu. Taka ewidencja pozostaje jednak bardzo pomocna w prowadzeniu rejestru sprzedaży i monitorowania wysokości przychodu, tym samym kontrolując kwestię limitu. Niezbędne jest także wystawienie rachunku, zawierającego podstawowe dane jak numer rachunku, datę, określenie sprzedawcy i nabywcy, nazwę usługi oraz kwotę. Nie ma obowiązku posiadania kasy fiskalnej w związku z nieosiąganiem 20.000 zł rocznego obrotu. Towary i usługi objęte obowiązkiem ewidencjonowania poprzez kasę fiskalną, niezależnie od rocznego obrotu zostały wymienione w §4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Artykuł został przygotowany przez Kancelarię Adwokacką Arkadiusz Jaskuła, która zajmuje się obsługa prawną firm, świadcząc usługi również dla SOTE i naszych klientów: www.adwokat-jaskula.pl
Zamów profesjonalny regulamin dla swojego sklepu internetowego
Powiązane strony